تضمین فروش..پشتیبانی 24 ساعته : 09380317800

کتاب صوتی " چه کسی پنیر مرا جابجا کرد "
 نوشته اسپنسر جانسون
 خوانش: "علی رضایی اصل

این کتاب به شیوه‌ای زیبا و نگاهی تازه به زندگی روزمره انسان‌ها نگاه می‌کند و راه حل‌هایی برای مسائل و مشکلات انسان‌ها ارائه می‌دهد. در این کتاب دکتر جانسون در قالب یک ماجرای کوتاه و تاثیرگذار عقاید درست و مثبتی را جایگزین عقاید منفی و اشتباه انسان‌ها می‌کند و باعث می‌شود زاویه دید آن‌ها پس از خواندن این کتاب به مسائل و مشکلات زندگی تغییر کند تا بتوانند زندگی بهتری را برای خود رقم بزنند. در این کتاب خواهید دید که چگونه دو موش وقتی با یک تغییر در زندگی خود روبرو می‌شوند، بهتر از آدم کوچولو‌ها یعنی هِم و ها عمل می‌کنند!انسان‌ها با اینکه بسیار از موش‌ها باهوش‌ترند، اما مسائل را مشکل‌تر می‌کنند و می‌یابند که چگونه کنار نیامدن با تغییرات باعث نابودی افراد می‌شود.

خلاصه داستان

 جانسون در کتاب چه کسی پنیر مرا جابجا کرد، داستانی را مطرح می‌کند که دارای چهار کارکتر اصلی (دو موش با نام‌های اسنیف و اسکوری)، و (دو انسان با نام‌های هِم و ها) می‌باشد. این کارکترها نماد شخصیت‌های درونی انسان‌ها در مواجهه با اتفاقات مختلف در طول مسیر زندگی است. انسان‌ها گاهی اوقات ممکن است همچون اسنیف که زود تغییرات را می‌فهمند؛ یا مانند اسکوری که سریعا پای در عمل می‌گذارند باشند. گاهی هم ممکن است مانند هِم در مقابل تغییرات مقاومت کنند؛ و یا چون ها به استقبال تغییرات بروند و خود را با شرایط جدید وفق دهند. اتفاقات این داستان در یک مکان (هزار تو) که هر چهار شخصیت در آن به دنبال پنیر هستند رخ می‌دهد. هزار تو نشانه جایی است که ما می‌خواهیم از طریق آن به اهداف خود برسیم و پنیر نیز نماد آن هدف و چیزی است که می‌خواهیم در زندگی به دست آوریم. اسنیف و اسکوری، هِم و ها هر روز به دنبال پنیر می‌روند و پس از جستجوی فراوان در راهروهای پیچ در پیچ پنیری پیدا می‌کنند و آن را می‌خورند و شب همانجا می‌خوابند و روز بعد دوباره به دنبال پنیر می‌گردند، هم و ها هم تقریبا همین کار را انجام می‌دهند. ولی یک روز همه آنها یک اتاق بزرگ و پر از پنیرهای خوشمزه و دست نخورده پیدا می‌کنند آن‌ها خوشحال به پنیرها چنگ می‌زنند و از آن لذت می‌برند و از فردای آن روز دیگر به دنبال پنیر نمی‌روند و کنار همان ذخیره بزرگ پنیر می‌مانند و از آن تغذیه می‌کنند. هِم و ها باور داشتند که این پنیر بزرگ هیچ وقت تمام نخواهد شد. اما طبق قاعده‌ پایان پذیر بودن همه چیز یک روز پنیر آن‌ها به پایان رسید و هِم و ها با افسردگی و غم و در حسرت آن ذخیره‌ بزرگ پنیر بودند و نمی‌خواستند باور کنند که پنیر تمام شده است، آن‌ها در خود توانایی جستجوی دوباره به دنبال پنیر را نمی‌دیدند، در حالی که اسنیف و اسکوری از قبل متوجه شده بودند که ذخیره پنیر روز به روز رو به کوچکتر شدن می‌رود. آن‌ها سریعا متوجه تغییر شرایط شده و بدون تجزیه و تحلیل کردن اوضاع شروع به گشتن به دنبال پنیر کردند و پس از مدتی به ایستگاه بزرگ جدید که ذخیره پنیر بود رسیدند. ها، گاها باخود فکر می‌کرد که باید این ایستگاه تهی از پنیر را ترک کند و خود را با تغییر بوجود آمده وفق دهد اما ناامیدی‌های هِم او را از اینکار منصرف می‌کرد. اما بالاخره ها جراتش را پیدا کرد و از این موقعیتی که در آن بود بیرون آمد و وارد هزار تو به دنبال پنیر رفت. ها دوباره به جستجو در هزار تو ادامه داد تا بالاخره به ایستگاه بزرگ پنیری که اسنیف و اسکوری خیلی زودتر از او یافته بودند رسید. او فهمید که باید خیلی زودتر از این‌ها خودش را با تغییرات زندگی تطبیق دهد و اگر به موقع این کار را نکند خیلی زود، دیر می‌شود